آیا ما انسانها خود تقدیر و سرنوشت خود را تعیین نموده ایم ؟ آیا جهنم و بهشت ماندگار اند

پاسخ : سپس خداوند از روی رحمت و رفعت، فرزندان آدم و سایر مخلوقات در عالم ذر را اختیار داد که هر که می خواهد مقام و مرتبه محمد(ص) و خاندانش را بیابد با اختیار تام در آفرینش جدید رود و میزان بندگی و حقانیت خود را بیازماید و هر که از این همه آرزوها و آمال و ثروت و مقام و هر آنچه در زمین و عالم آفرینش بهره ببرد و خود را بیازماید هر آنکس که در زمین همچنان یاد خدا بود و چشم از آرزو ها و شهوات و امیال و منصب و هر چیز وسوس کننده در زمین چشم پوشیده پاداش بهشت برین و خطا کاران در جهنم خواهند بود. و نهایت آنان در مراتب بهشت و جهنم خواهند بود تا به برخی به قرب الهی برسند برخی به قرب و نزدیکی محمد(ص) و خاندانش برسند برخی به عالم ذر برگردند. خداوند رفعت و عدالت و رحمت اختیار تام را به انسان سایر مخلوقات عالم ذر داد، تا که زندگی و مکان و زمان و شرایط و خواص و هر چیز را خود برای آزمون تعیین کنند بعنوان نمونه فرزندان آدم کهکشان راه شیری و منظومه شمسی و کره زمین را برای ساکن شدن و اثبات بندگی خود انتخاب نمودند و سایر موجودات و مخلوقات عالم ذر سایر کرات یا کهکشانها و مکان دیگر را برای عبادت و اثبات بندگی خود انتخاب نمودند تا هر گروه در آرامش و انزوا عبادت و بندگی خدا کند؛ و بعد از انتخاب مکان در این آفرینش بی انتها انسان و مخلوقات نوع زیستن یا زندگی و شرایط و روش و مدت زمان و هر چیز دیگر را نیز خود به اختیار تام انتخاب کردند. یعنی هر انسان با توجه شرایط و دوره ها و اعصار و حکومت و زمانها و غیره یک دوره یا عصر را برای اثبات بندگی انتخاب نمود برخی همعصر بودن با پیامبران را برخی همزمانی با خاندان محمد(ص) و برخی آخر زمان هر کس با توجه به میزان پاداش بهشت و جایگاه و مقامی که می توانست در بهشت و پس از آن در درگاه الهی بدست آورد دوره و عصر زندگی و مدت عبادت خود یعنی سن یا زمانی که در این عالم زمین آنرا طول عمر می نامیم را انتخاب کردند بعد از انتخاب دوره و عصر نوبت به شرایط و خصوصیات رسید در این مرحله انسانها قد و وزن و رنگ پوست و مو و چشم و غیره و برادر و خواهر و پدر و مادر و دوستان و امکان و مقام و منصب و سفر و دارایی و شهر و کشور و سرزمین و مریضی ها و درد ها و شادی ها و حتی تعداد پلک زدن ، تعداد نفس کشیدن و تعداد قدم زدن تعداد نشستن و تعداد خوابیدن و تعداد دانه گندم و برنج و میوه ها و غیره تعداد ژن و سلول و مولکولها و میلیونها جزییات دیگر شناخته شده و ناشناخته که در اختیار انسان در این آفرینش خداوند در اختیارش قرار داده بود را انتخاب نمود. و انتخابش از روی شناخت معرفت کامل از هدف آزمون و درخواست خود و نیازها و و پاداش ها غیره بوده و انسان در انتخاب صد در صد آزاد و اختیار تام داشته و خداوند هیچ چیز را برکسی یا چیزی اجبار نکرده است. و همه انتخابها در اثبات بندگی خدا می خواستند. اینجا دو نکته مهم است یکی اینکه که خداوند می فرمایید اختیار است اختیار اختیار و انسان با خواست و نیت و اختیار تام به این عالم آمده است و دارای هدفی کاملا روشن و واضح بوده و با آگاهی و شناخت و درک کامل این عالم را انتخاب نموده است. و خیلی این نکته را به اشتباه تعبیر نموده و بسیاری را سردرگم می نماید در واقع اختیار تام به این معنی که ارایه شده است برخی سوال می کند کجا اختیار است من نمی خواستم بیایم و پدر مادر مرا آوردند یا من فعلان زندگی را می خواستم یا فعلان چیز را می خواهم پس اگر اختیار چرا اینگونه است مرگ و زندگی در اختیار من نیست و هزاران سوال دیگر؟ غافل از اینکه این انتخاب با خود انسان در عالم ذر بوده است و انسانها حال که در بوته آزمون قرار گرفته اند و در لذتها و آرزوهای زمین گرفتار شده یاد درخواست خود را از خدا و آنچه در بهشت و جهنم دیده از یاد برده اند و در مانده اند؟ نکته دوم اینکه تقدیر و سرنوشت به بدست خود انسان تعیین شده و می شود کاملا درست است همانگونه که در فوق مطرح شد انسان خود سرنوشت و تقدیر و برنامه زندگی خود را تعیین نموده است که انسان و سایر مخلوقات لحظه ورود خود با این عالم را خود تعیین نموده و لحظه مرگ خود را نیز تعیین و مشخص نموده اند و هر کس دقیقا می داند کی می آید و لحظه مرگش و نوع مرگسش چگونه و چه زمانی است انسان و سایر مخلوقات با برنامه امده اند و برای لحظه و لحظه خود برنامه داشته اند لیکن برخی این را خوب بیاد دارند و جز بندگی و عبادت خداوند و پیروی از محمد(ص) و خاندانش راهی را انتخاب نمی نمایند. هدف و راه همان است لیکن برخی در امیال و آرزو ها و زرق و برق و وسوسه های آفرینش گرفتار شده و چنان گرفتار انند که جز این دنیا و لذات ان چیزی را نمی شناسند با این حال خداوند از روی رحمت و رفعت و مهربانی مخلوقات را رها نکرده با فرستادن انبیاء و معصومین و اولیای الهی و آیات وحی مردم را به عهد و دعا و درخواست و هدفی که داشتند آگاه نموده و مکرر تذکر می دهند لیکن برخی چنان دچار دنیا شده و که نمی شوند و نمی خواهند بشنوند و بیاد ندارند که آنها در عالم ذر نعمت ها و برکات بسیار برتر و بزرگتر در اختیار داشتند و نهایتا اینکه خداوند باز هم مخلوقات را رها نموده برخی که احساس می کند در انتخاب اشتباه نموده و درخواست چیز می کنند آنچه را خواسته در اختیارش قرار می دهد تا خود را بیازماید و هیچ اجبار در کار نبوده نیست.